Τίτλος: ΤΑ ΚΑΡΑΒΙΑ
Μάταια θεμελιωμένα είναι τα σπίτια μας,
Να ταξιδεύουν τώχουν απ’ τη Μοίρα!
Μάταια στη γωνιά τους το θεό κρύβουνε
Κι’ όλο τον κόσμο πίσω από την θύρα.
……….
Κ’ έτσι αρμενίζουν σε ταξίδι αγύριστο,
Σαν ξωτικά καράβια αιώνια πάνε,
Ούτε αργά, ούτε γλήγορα, μονότονα,
Στην άβυσσο του χρόνου και σκορπάνε.
……….
Μπροστά, λινμάνι απάνεμο δεν φαίνεται,
Πίσω, την καταχνιά σκορπάει η Λήθη,
Και κάποτε, που ο πέπλος της ξεσκίζεται,
Θολό νησάκι πλέει μακρυά στα βάθη.
…………
Και στην ακρογιαλιά, ένας ίσκιος γνώριμος,
Σε δύση χειμωνιάτικης ημέρας,
Ίσκιος σπιτιού, που μοιάζει με το σπίτι μας,
Στο θλιβερό νησάκι της Χιμαίρας.
……….
Κι’ άλλα σπιτάκια σκοτεινά μαντεύονται
Και σ΄ένα αγαπημένο παραθύρι,
Η νύφη του παληού καιρού μας, φάντασμα,
Προσμένει το φτωχό καραβοκύρι.
………..
Προσμένω… Πάλι η καταχνιά… Ούτε αργά, ούτε γρήγορα,
Τα ξωτικά καράβια, αιώνια πάνε
Μακρυά από της Χιμαίρας το νησί, μονότονα,
Στην άβυσσο του χρόνου και σκορπάνε.
ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΟΡΦΥΡΑΣ.
…
Το ποίημα του Λάμπρου Πορφύρα (Δημήτρης Σύψωμος: Χίος 1879-Πειραιάς 3 Δεκεμβρίου 1932), δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό ‘ Παναθήναια’ Αρ.4, 30 Νοεμβρίου 1900.
Εργογραφία του κορυφαίου λυρικού του 20ου αιώνα Λ. Πορφύρα. • Σκιές. Αθήνα, Βιβλιοπωλείο Γ.Βασιλείου, 1920.
- Οι μουσικές φωνές. Αθήνα, Τα χρονικά, 1934.
ΙΙ.Συγκεντρωτικές εκδόσεις
- Άπαντα• έκρινε Γ.Βαλέτας. Αθήνα, Πηγή, 1956 (και έκδοση β’ συμπληρωμένη, Αθήνα, Βασιλείου, χ.χ.).
- Τα ποιήματα (1894-1932). Αθήνα, Ελληνική Βιβλιοθήκη/Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη, 1993.
Επιμέλεια στήλης.
Τασσώ Γαΐλα
Αρθρογράφος-Ερευνήτρια.
